δεν ήμουν ο χειρότερος γονέας στον κόσμο χθες, καθώς και δηλώνω ότι για δικό μου όφελος.
Τα παιδιά μου τροφοδοτήθηκαν, ασφαλή, έγιναν όπως και η προσοχή, που ασκούνται καθώς και η ανάγνωση, καθώς και γενικά, όπως και εγώ – δεν έχουν τίποτα να γκρινιάζουν. Ωστόσο, το έκανα χθες, όπως και έτσι.
Έβρεχε για όλη την ημέρα, πολύ περισσότερο ίντσες από ό, τι η γειτονιά μας χρησιμοποιείται, καθώς και σε μια ιστορική κίνηση, τα δημόσια σχολεία έκλεισαν για την ημέρα.
Εμείς οι γονείς ενημερώθηκαν για το κλείσιμο του ιδρύματος περίπου στις 5 μ.μ. την προηγούμενη ημέρα. Έτυχε να είμαι σε μια γιορτή με πολλούς γονείς παιδιών ηλικίας σχολικής ηλικίας, καθώς όλοι εξετάσαμε ο ένας τον άλλον ευρύτατα, καθώς τα νέα κυκλοφόρησαν με το δωμάτιο. “Το σχολείο είναι κλειστό αύριο.” Όλοι πίστευαν το ίδιο πράγμα, καθώς και δεν ήταν hooray!
Φαντάζομαι τον εαυτό μου έναν αρκετά καινοτόμο γονέα. Έχω κλωτσήσει τον κώλο μιας κακής ημέρας μετά από εκδήλωση με λάσπη, geocaching, κοστούμι παιχνίδι, καθώς και περισσότερα.
Αλλά χθες, δεν έκανα τίποτα για να είμαι ευχαριστημένος.
Πρότεινα προμήθειες τέχνης, Legos, επιτραπέζια παιχνίδια, κούκλες, επιτραπέζια παιχνίδια, προμήθειες τέχνης, καθώς και Legos. Τα παιδιά μου απέρριψαν τις προτάσεις μου, καθώς και τότε ασχολούσαμε με έναν επαναλαμβανόμενο κύκλο από αυτά που ανακαλύπτουν πράγματα που πρέπει να κάνουν για μια σύντομη, ευχαριστημένη χρονική περίοδο. η δραστηριότητα που επιδεινώνεται σε διαμαρτυρία. Όπως και τα βαριεστημένα φορτηγά σώματα που έρχονται σε μένα για ενδιαφέρον καθώς και έγκριση, που συμμορφώθηκα με εμένα να γαβγίζει από την ίδια ακριβώς λίστα των δραστηριοτήτων, “Παίξτε ένα παιχνίδι! Βγάλτε τα critters σας calico! Ακριβώς τι γίνεται με το Lite Brite; Σχεδιάστε μια φωτογραφία για το παρόμοιο του Θεού! ”
Το άλλο μισό μου ήταν έξω από την πόλη στην υπηρεσία καθώς και δεν μοιράστηκε στην ευτυχία της ειδικής ημέρας βροχής μας.
Μετά από λίγες ώρες αναρωτιούνται αν ήταν χωρίς κίνδυνο να οδηγήσει, καθώς και να αποφασίσουμε ότι δεν ήταν, βρισκόμασταν γύρω από το μπλοκ για να ελέγξουμε τις λακκούβες. Υπήρχαν κάποιες κλαψούρες. Έκαναν βίντεο zillion στο iPad. Κάναμε ένα βίντεο άσκησης 19 λεπτών. Προσπάθησα να συνθέσω μια δημοσίευση για τη Lifetime Mommies ενώ κοίταξαν μίνι φιγούρες στο διαδίκτυο. Οι ώρες έπεσαν.
Δεν φτιάξαμε ένα εκπληκτικό φρούριο, δημιουργήσαμε οποιοδήποτε είδος χειροποίητων διακοσμητικών διακοπών ή επινοήσαμε μια νέα γεύση από ρύζι krispie λιχουδιές, όπως αλατισμένο καραμέλα κολοκύθας ή μπέικον, σύκο, καθώς και μπλε τυρί. Δεν διατηρώ το marshmallows στο χέρι στο ίδρυμα κατάστασης ακυρώνεται.
Κάθε ώρα έγραψα το άλλο μισό μου ή το Heather ή Wendy για να εξαπολύσετε τον ερεθισμό μου καθώς και την πλήξη.
Μέχρι τις 4 μ.μ., χρειαζόμουν μια δικαιολογία για να αγοράσω δείπνο που παραδόθηκε στην πόρτα μου. Κάλεσα τις θείες, τον συγκάτοικο κολλεγίων μου καθώς και το άλλο μισό που είναι άτεκνο, για να έρθουν μαζί μας για την ανάληψη της Ινδίας. (Ναι, τα παιδιά μου θα τρώνε ινδικό φαγητό. Όχι, δεν θα τρώνε τυπικά αμερικανικά νεαρά πράγματα όπως χάμπουργκερ ή λαζάνια. Ναι, η περιοχή του κόλπου είναι ενδιαφέρουσα με αυτόν τον τρόπο.)
Οι θείες έπρεπε να δουλέψουν από το σπίτι για την ημέρα καθώς και σε απευθείας σύνδεση λίγα τετράγωνα μακριά. Στο δείπνο, οι καλοί μου φίλοι εμφανίστηκαν με το τεράστιο σκυλί κατοικίδιων ζώων τους, καθώς και τα παιδιά μου ανακάλυψαν ένα νέο κοινό για την ενεργειακή τους ενέργεια. Ένιωσα πολύ καλύτερα με τους καλούς φίλους μου, καθώς και την ευχαρίστηση στην γιορτή μας πουλερικών Tikka Masala.
Όταν οι θείες έμειναν καθώς και τα παιδιά έβαλαν τα jammies τους, κάθισαμε στο κρεβάτι μου για να διαβάσουμε. Δεν υπήρχαν πολύ περισσότερες ώρες για να μετρήσετε. Το τελικό τέντωμα ήταν εντελώς ευχάριστο.
Δεν ήμουν θυμωμένος με τα παιδιά, ωστόσο ήμουν δυσαρεστημένος με τον εαυτό μου επειδή δεν δημιούργησε μια μαγική, αξέχαστη μέρα.
Είμαι ικανός για φοβερό-mom-ness. Δεν είμαι;
Το άλλο μισό μου έδειξε σπίτι από τη Νέα Υόρκη γύρω στα μεσάνυχτα. Τον αισθάνθηκα να ανεβαίνει στο κρεβάτι καθώς έριξε το χέρι μου πάνω από το μεσαίο του τμήμα πριν πέσει πολύ πιο βαθιά κοιμάται.
Σήμερα το πρωί, είχαμε λίγο επιπλέον χρόνο πριν τα παιδιά έπρεπε να φύγουν για το σχολείο. (Είναι ανοιχτό σήμερα!) Κάθισα στο playroom μας, καθώς άρχισε να ταξινομεί με μερικά παιχνίδια, κρατώντας τα πράγματα επάνω, ζητώντας από τα παιδιά αν εξακολουθούν να θέλουν να κατέχουν αυτό το παζλ ή αυτό. Κάθε προϊόν του οποίου η αξία αμφισβήτησα κατέληξε να είναι άμεσα ενδιαφέρον, καθώς και δέκα λεπτά αργότερα, ήταν και οι δύο ευτυχώς εμπλεκόμενοι σε μη ηλεκτρονικά παιχνίδια από τις δικές τους συλλογές, παρέχοντας στο άλλο μισό μου την αντίληψη ότι αυτό είναι ακριβώς το πώς περάσαμε χθες, Tinkering στο πάτωμα του παιχνιδιού, υλικό με την εταιρεία του άλλου.
Ένιωσα παχουλός. Γιατί δεν το πίστευα χθες, αναρωτήθηκα. Καταλαβαίνω ότι η καλύτερη μέθοδος για να τους σκεφτεί μια δουλειά είναι να κατεβείτε στο πάτωμα καθώς και να αρχίσετε να το κάνετε.
Λέγοντας, “Θέλετε οι άνθρωποι να σχεδιάσετε έναν χάρτη της κοινότητάς μας σε αυτό το posterboard;” Πάντα παίρνει ένα “Όχι” Ωστόσο, αν τραβήξω μια σημαντική γραμμή σε όλο το χαρτί, καθώς και λέω, “Σχεδιάζω την οδό Sacramento”, μπορεί να έρθουν λένε, “Απαιτείται πολύ περισσότερα δέντρα”.
Ξεκινώντας ένα τεράστιο παζλ εξασφαλίζει ότι θα συμμετάσχουν μαζί μου.
Η οικοδόμηση μιας μαρμάρινης διαδρομής τους προσκαλεί να ανακαλύψουν όλα τα μάρμαρα στο σπίτι με μια μέθοδο που ρωτάει: “Τι θα λέγατε για ένα τεράστιο μαρμάρινο κομμάτι;” δεν.
Βάζω μια πνευματική καρφίτσα στο THστο. Πιθανότατα θα το απαιτήσω ξανά.
